اهداف و اصول طراحی تمرین
هدف اصلی تمرین:
رسیدن به اوج اجرای ورزشی است .
– رسیدن به اوج اجرای ورزشی نیازمند طراحی برنامه های تمرینی مناسب است.
– برای طراحی و توسعه ی یک برنامه تمرین ورزشی، روشن نمودن اهداف برنامه ضروری است.
اهداف فرعی شامل:
توسعه ی بدنی همه جانبه
توسعه ی بدنی ویژه ورزش
توسعه ی عوامل تکنیکی
توسعه ی عوامل تاکتیکی
آمادگی روانی
آمادگی تیمی
(دوستی، ارتباط ، داشتن هدف مشترک ، احساس تعلق به تیم)
توسعه ی عوامل مربوط به سلامتی
جلوگیری از آسیب دیدگی
افزایش دانش تئوری
ویژگی تمرین:
منطقی باشد.
قابل دستیابی باش واز طریق تغییرات کوتاه و بلند مدت در ساختار برنامه تمرین ایجاد شود.
انواع مهارت های ورزشی:
چرخه ای: پیاده روی، دویدن و…
غیرچرخه ای: پرتاب وزنه، پرتاب دیسک و …
غیرچرخه ای ترکیبی: اسکیت نمایشی، پرش دومیدانی و..
آگاهی از این طبقه بندی در آموزش مهم است.
اصل ویژگی:
سازگاری های تمرینی نسبت به عوامل زیر دارای ویژگی است:
– الگوهای مهارت ورزش
– عضلات درگیر فعالیت
– شدت تمرین
– نیاز های سوخت وسازی
– زاویه ی مفصلی مورد استفاده
اصل اضافه بار:
ساز گاری های تمرینی هنگامی ایجاد می شود که اجزای فیزیولوژیکی یا عضلانی به میزانی فراتر از سطح معمول(توانایی های فرد) بکار گرفته شود.
اصل پیشرفت تدریجی:
برای دستیابی به پیشرفت در سازگاری های تمرینی باید محرک های تمرینی (شدت یا حجم) به صورت فزاینده و به طور پیوسته در سرتا سر برنامه تمرین افزایش یابد.
– انواع الگوها ی باردهی
* باردهی یکنواخت یا استاندارد – استفاده از بار مشابه در طول سال
نکات ضعف:
– پیشرفت در مراحل اولیه تمرین
– فلات در مرحله مسابقه
– عدم بهبود اجرای ورزشی
* باردهی پلکانی – افزایش هفتگی بار تمرین
اصل تفاوتهای فردی:
محرک های تمرینی مشابه پاسخ متفاوت در افراد مختلف ایجاد می کند که تحت تاثیر عوامل زیر است:
– وضعیت آمادگی جسمانی پیش از تمرین
– ویژگی های وراثتی
– جنسیت
– سن بیولوژیکی و تقویمی
– وضعیت سلامتی
– ویژگی های روانی و اجتماعی
اصل تنوع:
رسیدن به اوج اجرای ورزشی نیازمند تلاش فراوان و بیش از 1000 ساعت تمرین در سال است
– شدت وحجم بالای تمرین موجب دلزدگی و بی علاقگی ورزشکار می شود.
برای رفع این مشکل؛
1- مربی باید خلاق بوده، دانش کافی داشته و با مجموعه گسترده ای از تمرینات متنوع آشنایی داشته باشد.
2- پس از جلسات تمرین شدید از بازی های گوناگون استفاده کند.
اصل توسعه همه جانبه:
– پیشرفت آهسته در اجرای ورزش
– دستیابی به بهترین اجرا در 18 سالگی و بالاتر
– اجرای ورزش پایدار به هنگام مسابقه
– زندگی ورزشی طولانی تر
– آسیب دیدگی کمتر
اصل تمرینات اختصاصی:
پیشرفت سریع در اجرای ورزش
– دستیابی به بهترین اجرا در 16- 15 سالگی
– اجرای ورزش نا پایدار به هنگام مسابقه
– کناره گیری از ورزش در 18 سالگی
– آسیب دیدگی بیشتر
– الگوی آمریکای شمالی – به شروع تمرینات اختصاصی از دوران کودکی اعتقاد دارند.
قوانین مشارکت فعال
– بیان اهداف تمرین برای ورزشکاران و مشارکت آنها در تبیین اهداف .
– مشارکت ورزشکاران در طراحی و تجزیه و تحلیل برنامه تمرین ( خود ارزیابی).
– اجرای آزمون های دوره ای .
– دادن تکالیف شخصی به ورزشکاران ( تمرینات تکمیلی)
اصل برگشت پذیری:
بی تمرینی موجب کاهش اجرای ورزشی و از بین رفتن سازگاری های تمرینی می شود.
