به شکل‌های مختلفی از هنرهای رزمی کشور ژاپن اشاره دارد.
دست‌کم سه اصطلاح ژاپنی در معنای هنرهای رزمی ژاپنی به‌کار می‌روند:
بودو، بوجوتسو و بوگِی.
استفاده از بودو که جدیدتر از باقی است، از لحاظ تاریخی به معنای روشی برای زندگی با توجه به ابعاد فیزیکی، روحانی و اخلاقی با تمرکز بر بهبود، تکمیل و رشد شخصی است.
بوجوتسو و بوگی دست‌کم از لحاظ تاریخی، تعاریف مجزایی دارند.
بوجوتسو به استفاده عملی از تاکتیک‌ها و تکنیک‌ها در مبارزه واقعی می‌پردازد و بوگی، به انطباق و پالایش آن دسته از تاکتیک‌ها و تکنیک‌ها می‌پردازد.
که برای تسهیل آموزش سیستماتیک و استفاده در محیط‌های آموزشی رسمی کاربرد دارند.”
اما برخی از مکاتب تنها در استفاده از یک سلاح تخصص داشتند،
و بسیاری دیگر از مکاتب، ترکیبی از سیستمهای گوناگون شامل تعدادی سلاح و شیوههای نمایش کاربرد آنها بودند.
به خاطر واقعیت میدان جنگ هرچه مکاتب قدیمیتر بودند، احتمال استفاده از سلاح‌های متنوع در آنها بیشتر بود.
برای مثال یکی از قدیمیترین مکاتب کنجوتسو به نام شینتو-ریو کارکردن با ناگیناتا، جوجوتسو، پرتاب چاقو، مهندسی و حتی پیشگویی را در برنامه آموزشی خود داشت.
در مکتب تاکناوچی-ریو فنون جوجوتسو در کنار کار با چوبدستی، شمشیر، ناگیناتا و یاری (نیزه) تمرین میشد.
جنگجویان از شانس مبارزه با سلاح مورد علاقه خود در میدان نبرد برخوردار نبودند.
اگر شمشیر آنها میشکست یا از باران تیر فرار میکردند، باز هم برای زنده ماندن میبایست توان استفاده از دیگر سلاحها را میداشتند.
در منبعی دیگر آمده:
یکی از هنرهای نین‌جوتسو،بوجوتسو یا هنر مبارزه با چوب است.
بوجوتسو از عنصرهای اصلی و مهم هنرهای رزمی زیادی، مانند نین جوتسو است.
از آن‌جا که چوب از قدیم ارزان و دردسترس همگان بوده، سلاحی خوب و پایه‌ای برای مبارزه محسوب می‌شده.
اما در سال ۱۴۷۷ میلادی و وقتی که به دستور امپراطور، حمل و داشتن سلاح در اوکیناوا،
جزیره‌ای کوچک در جنوب ژاپن ممنوع شد و سال ۱۶۰۹ که قانونی جدید باعث ممنوعیت شدیدتری شد؛
مردم اوکیناوا در برابر سامورایی‌ها، بی‌دفاع شدند.
در آن زمان بود که آنها سلاح‌های خود را از ابزار و وسایل کشاورزی که در اختیار داشتند انتخاب کردند و همین باعث شد که سلاح بو در وزن و شکل و نحوه استفاده پیشرفت زیادی بکند.
چوب در سایزهای مختلفی مورداستفاده قرار می‌گیرد:
روکوشاکوبو (چوب ۱۸۰ سانتی)، هانبو (چوب ۹۰ سانتی)، بو یا جو (چوب ۱۲۰ سانتی) و قطر آن متناسب با دست فرد و معمولا ۳ سانت است.
شاکو یک واحد اندازه‌گیری ژاپنی و معادل ۳۰٫۳ سانتی‌متر است.
جنس این سلاح نیز متفاوت است و از چوب‌های مختلفی مانند بامبو، بلوط، گردو و … ساخته می‌شود
برای تمرین در باشگاه‌ها معمولاً از چوب‌های سبک و یا لوله استفاده می‌شود. بو می‌تواند سبک یا سنگین و خشک یا انعطاف‌پذیر باشد.
از بو برای دفاع و حمله در شکل‌های مختلف مانند چرخاندن و ضربه زدن استفاده می‌شود.
ارتباط با ما
درباره ما
37368 نفر
© 2016 - 2021 Sport Artin Co
تمامی حقوق برای اسپرت آرتین محفوظ می باشد
طراحی سایت توسط گروه نرم افزاری عماد