اهداف و اصول طراحی تمرین
هدف اصلی تمرين:
رسيدن به اوج اجرای ورزشی است .
– رسيدن به اوج اجرای ورزشی نيازمند طراحی برنامه های تمرينی مناسب است.
– برای طراحی و توسعه ي يک برنامه تمرين ورزشی، روشن نمودن اهداف برنامه ضروری است.
اهداف فرعی شامل:
توسعه ي بدنی همه جانبه
توسعه ي بدنی ويژه ورزش
توسعه ي عوامل تکنيکی
توسعه ي عوامل تاکتيکی
آمادگی روانی
آمادگی تيمی
(دوستی، ارتباط ، داشتن هدف مشترک ، احساس تعلق به تيم)
توسعه ي عوامل مربوط به سلامتی
جلوگيری از آسيب ديدگی
افزايش دانش تئوری
ویژگی تمرین:
منطقی باشد.
قابل دستيابی باش واز طريق تغييرات کوتاه و بلند مدت در ساختار برنامه تمرين ایجاد شود.
انواع مهارت های ورزشی:
چرخه ای: پیاده روی، دویدن و…
غیرچرخه ای: پرتاب وزنه، پرتاب دیسک و …
غیرچرخه ای ترکیبی: اسکیت نمایشی، پرش دومیدانی و..
آگاهی از این طبقه بندی در آموزش مهم است.
اصل ویژگی:
سازگاری های تمرينی نسبت به عوامل زیر دارای ویژگی است:
– الگوهای مهارت ورزش
– عضلات درگیر فعالیت
– شدت تمرين
– نياز های سوخت وسازی
– زاويه ي مفصلی مورد استفاده
اصل اضافه بار:
ساز گاري های تمرينی هنگامی ايجاد می شود که اجزای فيزیولوژيکی يا عضلانی به ميزانی فراتر از سطح معمول(توانایی های فرد) بکار گرفته شود.
اصل پیشرفت تدریجی:
برای دستيابی به پيشرفت در سازگاري های تمرينی بايد محرک های تمرينی (شدت يا حجم) به صورت فزاينده و به طور پيوسته در سرتا سر برنامه تمرين افزايش يابد.
– انواع الگوها ی باردهی
* باردهی يکنواخت يا استاندارد – استفاده از بار مشابه در طول سال
نکات ضعف:
– پيشرفت در مراحل اوليه تمرين
– فلات در مرحله مسابقه
– عدم بهبود اجرای ورزشی
* باردهی پلکانی – افزايش هفتگی بار تمرين
اصل تفاوتهای فردی:
محرك هاي تمريني مشابه پاسخ متفاوت در افراد مختلف ايجاد می کند که تحت تاثير عوامل زير است:
– وضعيت آمادگی جسمانی پيش از تمرين
– ويژگی های وراثتی
– جنسيت
– سن بيولوژيکی و تقويمی
– وضعيت سلامتی
– ويژگی های روانی و اجتماعی
اصل تنوع:
رسيدن به اوج اجرای ورزشی نيازمند تلاش فراوان و بيش از 1000 ساعت تمرين در سال است
– شدت وحجم بالای تمرين موجب دلزدگی و بی علاقگی ورزشکار می شود.
برای رفع اين مشکل؛
1- مربی بايد خلاق بوده، دانش کافی داشته و با مجموعه گسترده ای از تمرينات متنوع آشنايی داشته باشد.
2- پس از جلسات تمرين شديد از بازی های گوناگون استفاده کند.
اصل توسعه همه جانبه:
– پيشرفت آهسته در اجرای ورزش
– دستيابی به بهترين اجرا در 18 سالگی و بالاتر
– اجرای ورزش پايدار به هنگام مسابقه
– زندگی ورزشی طولانی تر
– آسيب ديدگی کمتر
اصل تمرینات اختصاصی:
پيشرفت سريع در اجرای ورزش
– دستيابی به بهترين اجرا در 16- 15 سالگی
– اجرای ورزش نا پايدار به هنگام مسابقه
– کناره گيری از ورزش در 18 سالگی
– آسيب ديدگی بيشتر
– الگوی آمريکای شمالی – به شروع تمرينات اختصاصی از دوران کودکی اعتقاد دارند.
قوانين مشارکت فعال
– بيان اهداف تمرين برای ورزشکاران و مشارکت آنها در تبيين اهداف .
– مشارکت ورزشکاران در طراحی و تجزیه و تحلیل برنامه تمرين ( خود ارزيابی).
– اجرای آزمون های دوره ای .
– دادن تکاليف شخصی به ورزشکاران ( تمرينات تکميلی)
اصل برگشت پذیری:
بی تمرينی موجب کاهش اجرای ورزشی و از بين رفتن سازگاري های تمريني می شود.
