کنجوتسو

از بین تمامی سیستم‏های کوبودو، کن‏جوتسو مدعی برخورداری از بیشترین تعداد تنوع سبک و نیز تنوع اصول و تئوری‏های زیربنایی است. مکاتب اصلی که شامل: تنشین شودن کاتوری شینتو-ریو، نن-ریو، چوجو-ریو و کاگه-ریو هستند، تقریبا همگی در دوره موروماچی به وجود آمدند. این مکاتب به‏ویژه به عنوان منشاء مکاتب شمیرزنی ژاپنی به حساب می‏آیند.
در حدود یک قرن پس از پایه‏گذاری این مکاتب، مکاتب منشعب از آنها بر اساس اصول نظری اصلاح شده یا جدید پدید آمدند. برای مثال شینکاگه-ریو توسط کامیزومی‏ایسه-نو-کامی‏نوبوتسونا (1508-1577) ایجاد شد. او بسیاری از قواعد مکاتب اصلی را بر اساس تفاسیر و تجربه خود و با کمی اختلاف در شکل در هم ادغام کرد و با استفاده از اصطلاحات بودایی قواعد محرمانه مکتب خود را در چند فهرست طولانی توضیح داد و به دفاع از تمرین زاهدانه آن به عنوان راهی برای رسیدن به روشنایی نفس پرداخت.